Door
één moment van onoplettendheid ben ik het vorige stukje, over het wonderverhaal
van abt Pedro kwijtgeraakt. Helaas. Natuurlijk kan ik proberen de tekst de
reconstrueren. Ik schreef het immer net twee dagen geleden. Maar ik kan ook
verder gaan. En dat doe ik.
Enkele
jaren geleden heb ik het verhaal van abt Pedro verwerkt in mijn scenario. In
het kruisvaarderskamp vertelt bouwmeester Hendrik aan Olivier van Keulen, wat
hij allemaal heeft meegemaakt tijdens zijn reis. Uiteindelijk heeft de scène
met de abt de definitieve versie van het scenario niet gehaald. Daarom
publiceer ik het stuk hier, bij wijze van spreken als palimpsest van het
oorspronkelijke wonderverhaal:
Een
groep van de voornaamste pelgrims is te gast in de uithof. Ook Hendrik is er
bij. Ze zitten in een sobere ruimte, op houten banken aan een houten tafel op
schragen. Olielampen zorgen voor
stemmig licht. Er staan bekers en een kruik op tafel. De abt vervolgt
zijn verhaal:
Pedro: -Laat mij u dit
wonderlijke verhaal vertellen:
Terwijl
de abt praat, toont het vertelde zich in de achtergrond als op een wandtapijt.
(Geleerde en zoon die tegen hun vorst getuigen.):
Pedro: -Een geleerde van de
koning van Marokko had zich met
zijn zoon bekeerd tot ons geloof.
En zij voorspelden de koning het einde van zijn rijk..
De toehoorders luisteren
aandachtig. Abt Pedro vertelt buiten beeld verder. (De zoon sterft, doorboord
als een stekelvarken.):
Pedro vo: -De koning
doodde eerst de vader.
Een dag
later stierf de zoon, doorboord met duizend
speren..
Abt Pedro recht in het
gezicht, terwijl hij vol enthousiasme verder gaat:
Pedro: -En toen gebeurde het
wonder..!
De toehoorders luisteren
met open mond. (Gods hand weerhoudt vanuit de hemel de soldaten die zich van
het lichaam willen ontdoen):
Pedro vo: -Ze wilden het
lichaam op een ongewijde plaats
begraven.
Maar God greep in en de soldaten konden de martelaar
onmogelijk verplaatsen!
Iemand: -Ongelofelijk!
Het gezelschap zit met
zijn allen aan tafel. De abt leunt achterover en besluit zijn verhaal. De
pelgrims reageren enthousiast. (Blije christenen en verschrikte moslims in ‘fantasie
Marrakesh’ met kerken en moskeeën)
Pedro: -Nu belijden de
christenen in Marrakesh vrijmoedig
hun geloof!
Zij bouwen kerken en dragen missen op in het
openbaar!
Iemand: -De Heer toont zijn macht aan de
ongelovigen!
De uithof van buiten
gezien, in de stille nacht. In de achtergrond ligt de baai met de koggen:
Stem 1: -Halleluja!
Stem 2: -Amen!
Terug in het
kruisvaarderskamp. Hendrik en Olivier lopen verder:
Hendrik: -Dit verhaal bemoedigde ons enorm!
Vol vreugde vervolgden we onze reis naar Lissabon..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten