Woensdag 31 mei jongstleden had ik 's ochtends een netwerkgesprek met iemand die ik via via leerde kennen. En 's middags heb ik bij mijn zoontje op school geholpen bij handvaardigheid. Wat ik verder die dag gedaan heb, weet ik niet meer. Zo is een bijzondere dag onopgemerkt voorbij gegaan:
In het jaar 1217 na de vleeswording van de Here, in het tweede jaar van het pontificaat van heer paus Honorius, op de laatste dag van de maand mei, verlieten wij de geliefde velden van ons geboorteland en wij wijdden de eerstelingen van onze pelgrimstocht aan Hem die, toen Hij naar het buitenland vertrok, zijn goederen uitdeelde om ze eens met rente terug te vragen (Matt 25:14-28). Nadat wij via de monding van de rivier de Lauwers in volle zee gekomen waren, zagen wij, naar onze wens geholpen door gunstige winden, op de derde dag Engeland liggen.
Zo beschrijft de onbekende pelgrim uit de kroniek van het klooster Bloemhof te Wittewierum het vertrek van de ruim 80 koggen, nu 800 jaar geleden. En ik heb er niet bij stilgestaan! Jaren heb ik naar dit moment uitgekeken. Iedere keer als ik langs Zoutkamp, Dokkumer Nieuwe Zijlen of Lauwersoog kwam, stelde ik mij voor hoe daar de verzamelde vloot lag. En stiekem heb ik denk ik gehoopt, dat ik de schepen na precies acht eeuwen misschien heel even in het echt zou kunnen zien varen, als ik er op het juiste moment zou zijn. Maar ik heb mijn kans gemist.
Wat ik wel heb, is een scenario dat af is. En als ik dat lees, kan ik het vertrek net zo vaak herbeleven als ik zelf wil:
Terwijl de schepen in de
achtergrond klaar liggen, leest een priester de laatste mis. De pelgrims en hun
aanhang zitten geknield. Jelmer en zijn vrouw ook:
Commentaar: -Woensdag 31 mei 1217
Jelmer voice over: -En na drie jaar
was het eindelijk zo ver.
Priester: -Benedicat tibi Dominus et custodiat te..
De vloot van zo’n 80 schepen
vaart uit. Ze worden begeleid door kleine scheepjes. Het is een enorm gekrioel.
(Vanaf het water gezien) Een vrouw roept haar geliefde vanaf een klein bootje
nog iets toe:
Jelmer voice over: -Uit heel Frisia waren de pelgrims met schepen naar de
Lauwers gekomen.
Vrouw: -Doe je voorzichtig..
Man: -Geen zorgen!
De vloot vaart verder weg,
uitgezwaaid door familie en vrienden aan de kant en vanuit de bootjes. De man
roept nog iets na:
Jelmer voice over: -We voeren boven de eilanden langs en passeerden de Hollandse kust..
Man: -..volgend jaar in Jeruzalem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten