Hairin in beeld

Ruim een jaar geleden schreef ik onderstaande passage. Het speelt zich af in Damiate, waar de legerleiding in een heftige discussie verwikkeld is met Jelmer en Hendrik. De legerleiding ziet niet in waarom zij moet luisteren naar het plan van een paar strijders die niet eens een titel of een heraldisch wapen dragen. Dan herinnert Jelmer hen aan een belangrijk wapenfeit:

Jelmer en Hendrik zijn vol in beeld. Ze staan op het punt om te ontploffen. Ondertussen gaat Grootmeester Gerard uitdagend door: "Sinds wanneer hebben heikneuters verstand van fortificaties!? Die toren is geen terp waar je zomaar bij op wandelt!"

Voor de Friezen is het kookpunt bereikt. Jelmer barst als eerste. Hij slaat met zijn hand op tafel: "Nou is het genoeg!" en Hendrik valt bij: "Ik wil dit praat niet meer horen!"

Gerard en de rest van het gezelschap luisteren en kijken verbluft naar de uitval van de Friezen. Jelmer gaat boos en beledigd verder: "Ons beledigen en kleineren! ..Wat denkt de eerwaardige meester Gerard wel niet!?" 

Hendrik vult aan: "Is hij soms vergeten wat er na ons vertrek uit Lissabon gebeurde, toen de anderen naar Alcazar gingen?"

Achter Jelmer tekent zich -terwijl hij verder gaat- het begin van de flashback af: "..Hoe wij Hairin hebben ingenomen!?" 

"Vrijdag 28 juli 1217". De schepen liggen met slappe zeilen voor de rede van Hairin. Jelmers woorden als een 'voice over': De wind liet ons in de steek. We dobberden doelloos en kwetsbaar voor de haven.."  
Vanaf één van de schepen klinkt een stem: "Vroeger heette deze stad Santa Maria." Jelmer gaat in 'voice over' verder: "Het was of de voorzienigheid zelf ons hierheen had geleid.."

Pelgrims stappen over van de koggen in kleine bootjes en nemen wapentuig mee. Tijdens het werk maakt een pelgrim zijn verhaal af: "..Nu is al dit land van de ongelovigen!"

 De troepen gaan aan land. Het is een heel gedoe. Leiders geven bevelen: "Een ruime perimeter om het kamp! ..En blijden gericht op de stad!" -"Die greppel daar, moet breder en de wal hoger! ..Het moet een échte belegering lijken!"

Troepen die opgesteld staan bij de greppel krijgen bevelen: "Laat jullie zien met al je wapens! Laat je horen!"

De soldaten reageren allen luidruchtig en onstuimig: "Om Gods wil!"

De leiders kijken bij het vallen van de avond uit over het veld tussen het kamp en de stad. Groepjes Moslims hebben zich als verkenners en wachtposten opgesteld in het veld. Eén van de leiders geeft commentaar: Zo lang die duivels denken dat wij hen zullen aanvallen, laten ze ons hopelijk met rust.."

Tot nu toe bestond dit verhaal alleen als een Word-bestand, waarvan vijf uitgeprinte versies bestaan. Vandaag worden daar de eerste schetsen van Roelof Wijtsma aan toegevoegd. Ik vind het geweldig om te zien dat een paar potloodkrassen en wat trefzekere viltstiftstrepen zóveel kunnen verbeelden. 

De definitieve pagina komt er vast heel anders uit te zien. Maar voor een eerste proef is dit beslist geslaagd. Dit smaakt naar meer!