vrijdag 7 juli 2017

4 juli 1217 - Met de abt aan tafel

De pelgrims proberen hun reis te vervolgen, maar de wind laat hen in de steek. In de haven van Sao Martinho do Porto ontmoeten zij een waardevolle informant:

's Morgens (4 juli) probeerden we onze reis weer voort te zetten onder gunstige winden, maar teleurgesteld liepen we de haven van Salir (Sao Martinho do Porto) binnen, waar wij in een uithof dicht bij de haven de abt van Alcobaça van de cisterciënzer orde aantroffen. Van hem hoorden wij veel over de ligging van het land en de moeilijkheid van de havens.

Varen langs vreemde kusten valt niet mee, zo blijkt maar weer. Na Porto is het  volgende doel van de pelgrims Lissabon, maar ze komen niet verder dan Sao Martinho do Porto. Wat precies de reden voor deze tussenstop is, wordt niet duidelijk. In één dag heeft de vloot 200 kilometer afgelegd en je zou zeggen dat het laatste stuk naar Lissabon dan ook wel in deze etappe afgelegd kan worden. De vloot is immers wel vaker meerdere dagen achtereen op zee geweest.

In de haven van Sao Martinho do Porto worden de pelgrims ontvangen door abt Pedro Egas. Pedro is sinds twee jaar abt van de Cisterciënzer abdij van Alcobaça zo'n 20 kilometer kilometer verderop, maar zijn gemeenschap verblijft al jaren hier in een uithof van de abdij. 
 
Een bijzonder deel van reizen is het ontmoeten van vreemden die je voor even meevoeren in hun wereld. Voor een ogenblik ben je geen dolende vreemdeling meer. Je wordt een soort ingewijde. Onze anonieme pelgrim lijkt een soortgelijke ervaring te hebben. 

Abt Pedro legt uit hoe de Portugese kust bevaren moet worden. Ongetwijfeld vertelt hij ook over de verwoesting van zijn klooster in 1195 door de Almohaden. Pedro zal uitgelegd hebben hoe deze Islamitisch-orthodoxe Berbers verschillen van de Almoraviden voor hen. En wie weet heeft Pedro zelfs uitgelegd hoe het Moorse deel van het Iberisch Schiereiland eerder verdeeld was in Taifa's. Ook vertelt Pedro over de wederopbouw van zijn abdij. Daarbij zal hij vooral uitweiden over de nieuwe kerk die zo mooi wordt.

Met al deze verhalen krijgen de Friese pelgrims een unieke blik op een wereld die hen tot dan toe volstrekt onbekend is. Voor het eerst horen zij verhalen uit de eerste hand, over de islamitische wereld die zij zo vurig willen gaan bestrijden.

De vloot blijft enkele dagen in Sao Martinho do Porto en de abt blijft vertellen; ook in de volgende post.
 
(De abdijkerk van Alcobaça is een schoolvoorbeeld van Cisterciënzer architectuur)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten